En son ne zaman "diee beeesteen!" tüyleri diken diken ederken, Sami Yen çimlerine takımlar pankart ellerinde çıktılar? Hatırlayan var mı?
Ben grup kuraları çekilirken televizyon karşısında nefes almayı unutmayı, içinde kağıt olan masa tenisi topumsu şeyde yazan takımı deli gibi merak etmeyi, Şampiyonlar Ligi maçlarını, daha grup kuraları çekildiğinde kafamda oynayarak Galatasaray'ı 2. olacak şekilde gruptan çıkarmayı, İçerde Bilbao ile oynayacağımız maç için okuldan gelip yatıp uyuyup, babam tarafından kaldırılmayı, Türkiye Ligi maçlarına hazırlık maçı gibi bakarak, salı ya da çarşamba oynanacak maçı bütün hafta beklemeyi ÖZLEDİM!
Hala umut var, evet. Belki çok ütopik, belki çok akıl dışı ama, Şampiyonlar Ligi umudu hala var... En azından bende... Peki ya siz? Siz özlemediniz mi?
0 Comments:
Post a Comment